“Umre” kelimesi dil kökü itibarı ile “ع م ر” maddesinden türemiştir. Bu kelimenin kök manası; “Hayat” anlamını taşır[1].

Dinde Umre ibadeti: “ İslam Fıkhında tespit edilen nitelikleri ile birlikte Beyt-i Atîk’i (Kâbe’yi) ziyaret etmek” anlamındadır.

Umre: Yokluktan yaratılan insanların manevi varlık mücadelesi verdiği bu dünyada Allah evine sığınarak var oluşun hakikatini araması ve itaat için yaratılan kalplerin zikir ile demlenerek Yüce Yaratan’da can bulmasıdır.

Umre, Efendimiz Hazreti Muhamed Mustafa’nın (Sallallâhu Aleyhi ve Sellem) hayat süresince yerine getirdiği bir ibadet olup Hanefi Mezhebinde -tercih edilen görüşe göre- sünnettir.

Umrenin Ramazan ayında yapılması daha faziletlidir. Teşrik günlerinde (Arefe gününden bayramın 3. Günü ikindi namazına dek) yapılması ise mekruhtur.

Umre ibadetini ifa etmeye hazırlanan kişi öncelikli olarak İslam Fıkhında bütün yönleriyle izah edilen bu ibadetin niteliklerini ve arzu edilen mukaddes ibadetin yerine getirilmesi için hangi şartlara uyum gösterilmesi gerektiğini bilmelidir.

[1] İbn Manzur, “Lisânu’l- Arab”, “ع م ر” maddesi, X/277.